Rekolekcje Wielkopostne
W dniach od 24 do 28 lutego licznie uczestniczyliśmy w rekolekcjach wielkopostnych, które prowadził ks. prof. Marian Zając. W tych kilku dniach usłyszeliśmy tak wiele ważnych słów o tym wszystkim co ma nas skierować na właściwe tory, które prowadzą ku Stwórcy. Podczas nauk ksiądz rekolekcjonista mówił np. o pobożności i podawał wiele przykładów i porównań.
Obecnie wiele ludzi nie uznaje grzechu, nie mają poczucia że grzeszą i jak wspomniał ksiądz, Ci są już w rękach szatana, który o nich specjalnie nie zabiega. Za to nie odpuszcza pozostałym, nawet Jezusa kusił. Szatan w niektórych się rozgościł, a takim przykładem, który opisał Arturo Mari, fotograf Św. Jana Pawła II była pewna pani z którą nie mogło sobie poradzić kilku szwajcarów na placu w Rzymie, ale poprzez odprawienie egzorcyzmu przez Ojca Świętego, ta kobieta została uwolniona z więzów złego ducha. Ksiądz zachęcał nas do częstej spowiedzi świętej, choć za chwilę znowu upadamy to nie zrażajmy się. Niektórzy zadają sobie pytanie po co się spowiadać jak znowu zgrzeszymy i tutaj ksiądz wspomniał o noszeniu wody w koszyku, choć z niego wypłynie, ale przynajmniej przez chwilę będzie wilgotny i czysty. Małymi krokami mamy eliminować to co jest w nas złe. Prosił nas, abyśmy każdą spowiedź traktowali poważnie, tak jakby to była nasza ostatnia. Każdego dnia umiera na świecie około 160 tysięcy ludzi, więc nie wiadomo kiedy przyjdzie na nas kolej. Takim przykładem, który zaobserwował jest spowiedź osób, którzy przygotowują się do operacji z zagrożeniem życia, jakże inna jest to spowiedź od wszystkich pozostałych. Mamy także uczestniczyć we Mszach świętych. W tygodniu jest 168 godzin i musimy, choć jedną godzinę mieć na Eucharystię, bo jak nie ma nabożeństwa nie ma błogosławieństwa. Usłyszeliśmy także, że często nie nazywa się rzeczy po imieniu, próbując usprawiedliwiać, łagodzić przewinienia, rozmywając wszystko np. że ma się romans zamiast powiedzieć, że się zdradza. Ksiądz Profesor jedną z nauk wygłosił o pomocy innym. My może jesteśmy syci, a za progiem stoi siostra bieda. Święty Jan Paweł II podczas jednej z pielgrzymek, będąc w slamsach, zwrócił się do nas wszystkich, abyśmy nie byli spokojni, jeśli choć jedna osoba będzie głodna, samotna i bez pomocy. Przytoczył ksiądz tragiczną historię reportera Kevina Cartera, który zrobił znane i nagrodzone zdjęcie, wygłodzonej dziewczynki za którą stał sęp czekający na jej śmierć. Usłyszeliśmy także że bardzo zabiegamy o dobra materialne, ale nie zauważamy tego co jest ważne, bo z dobrymi uczynkami pójdziemy do nieba. Przykładem był Aleksander Macedoński, który kazał się pochować z rękami poza trumną, aby wszyscy wiedzieli, że nie zabrał nic z tego świata. Nie powinniśmy też oceniać i sądzić innych. Przykładem była sytuacja z autobusu, gdzie młody chłopak z dredami ustąpił miejsce starszej Pani, która w reakcji zemdlała, a na widok leżącej, zemdlał też ten chłopak.
Powyższe przykłady to tylko fragmenty i niewielka cząstka, tego co usłyszeliśmy podczas nauk. Dziękujemy bardzo księdzu Profesorowi za poświęcony dla nas czas i piękne rekolekcje, które zapewne wniosą dobre zmiany w naszym życiu.
